Visie

Martin Sommer schreef vandaag in de Volkskrant dat het halve land wacht op een visie van premier Rutte, maar voor hem hoeft het niet. Ik hoor bij dat halve land. Ik ben gek op vergezichten en idealen. En die ontbreken mij veel te veel. Ik heb jaren op Wouter Bos gestemd, maar na de aflevering van Zomergasten (VPRO, 25 augustus) had ik daar alsnog spijt van. Elke vraag van Wilfried de Jong die hem zou kunnen uitlokken tot een wereldbeschouwing, omzeilde Wouter met wat algemene waarheden, en over zijn geloof wilde hij al helemaal niet praten. En dat is toch minstens een bron van wijsheid, waarop hij een deel van zijn normen en waarden zal baseren. Nee, het ging de hele avond alleen over beeldvorming, spinning, de publieke opinie en het spel dat politiek heet.
En zo is het ook met Rutte, en met Samson, en met alle overige partijleiders van dit land, inclusief Wilders. Ik heb nog niemand horen spreken over zijn dromen voor dit land, over mogelijkheden, over de passie van dit volk, over onderwijs, opvoeding, over people, planet, profit; geen allesomvattend filosofie over gelijke kansen, solidariteit, verdeling van de armoede, zorg en duurzaamheid.
Martin Sommer heeft dat niet nodig. Hij beschrijft het politieke ambacht van Rutte en Samson en al die anderen als een proces van mensen, vertrouwen en doorzettingsvermogen. Het woord technocratisch valt nog net niet, maar dat is dan ook een scheldwoord; en Martin Sommer is wel tevreden over deze wijze van politiek bedrijven: pragmatisch de zaken aanpakken, afspraken maken en beleid uitvoeren.
Natuurlijk, er moet gewerkt worden, maar ik zou (ook als ambtenaar) graag onderdeel willen zijn van een groter geheel, een gedachtengang die mij perspectief biedt op een toekomst om naar te verlangen.
Bij gebrek aan zo’n visie, merk ik dat ik conservatiever word; ik begin te hechten aan wat ik heb en wil dat niet verliezen. Volgens mij geldt dit voor het halve land. Er is te weinig energie om te ondernemen, te veranderen, naar de sterren te reiken. We zijn meer bezig dingen te vermijden, tegen te houden en te blokkeren, dan te bereiken. Een mogelijke toekomst die inspireert, is nodig om dat halve land weer optimistisch te krijgen. Niets zo energiegevend als een mooie droom. Dat heeft het halve land en ik hoor daarbij, heel erg nodig.