Buurtvereniging

Iemand spant een rechtszaak aan tegen de buurtvereniging waar hij zelf lid van is. Hij stelt de buurtvereniging in gebreke en eist een fors geldbedrag. De vereniging van ongeveer vijftig leden heeft dat niet in kas. Stel dat hij de rechtszaak wint, dan zal de vereniging elk lid voor 1/50e van het bedrag moeten aanslaan. Ook de eiser zelf zal 1/50e moeten meebetalen aan wat hem rechtens toekomt.
Het wordt nog gekker. Kern van zijn pleidooi is dat de buurtvereniging zich niet aan zijn eigen regels hield en dat hij daarom al het geld terug wil krijgen wat hij ooit aan de vereniging heeft bijgedragen, plus rente. Het gaat hier dus niet om iets wat uitsluitend voor dit ene lid geldt. Wat de eiser eist van de vereniging kan in principe elk lid van de vereniging eisen.
Stel dat hij wint, dan is er een precedent geschapen. Alle leden kunnen nu hun geld terugvragen, plus rente. Dat zullen ze ook allemaal doen, want anders heeft er één lid een voordeel en negenveertig anderen een nadeel.
De vereniging hoeft geen vijftig rechtszaken af te wachten. Als de buurtvereniging de eerste zaak verliest, dan zou zij zo fatsoenlijk moeten zijn om alle leden van de vereniging hun ooit ingelegde geld terug te geven. Dat kan zij bij meerderheid van stemmen beslissen in haar algemene ledenvergadering.
De leden weten dat de vereniging geen geld heeft en dat ze al dat geld samen moeten opbrengen. Elk lid wordt dus meteen aangeslagen voor het bedrag waar hij zelf recht opheeft. Om nodeloze transacties te voorkomen, zou de algemene ledenvergadering kunnen besluiten dat ieder lid zichzelf het gevraagde bedrag uitkeert. En bepaal zelf maar of je dat plus de gederfde rente doet.
Dit is geen fantasie. Deze buurtvereniging bestaat en de zaak staat op de rol. Misschien is er een jurist die wil reageren en mijn redenering onderuit kan halen.

Dit bericht is geplaatst in samenleven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.