Wifi

Dat er een vijfpitsfornuis, een magnetron, een oven en een afwasmachine in het vakantiehuis zit, vonden we vanzelfsprekend. Vier badkamers vonden we zelfs wat overdreven, maar er ging duidelijk een zucht van verlichting door het gezelschap, toen het tiencijferige wifiwachtwoord in de instructiemap bleek te werken. Acht volwassenen betekent normaalgesproken acht smartphones, maar dit gezelschap professionals en zelfstandig ondernemers heeft ook nog vijf Ipads bij zich en drie laptops. Het is dat het oudste van de vier kinderen net vijf is, anders was de score nog hoger geweest.
In het huisjescomplex waar we vorig jaar zaten, moesten we met zijn allen in de receptie gaan zitten om onze mails en tags en whatsapps op te halen. Als echte zuinige Nederlanders deden we niet aan telefoonabonnementen met uitgebreide buitenlanddekking, en roaming begonnen we al helemaal niet aan. Nu doen we dat nog steeds niet, want meer nog dan lekker water uit de kraan, rekenen we op wifi.
Als de kinderen naar bed zijn zetten we onze devices op de twaalfpersoons keukentafel, en verandert ons vakantiehuis in een klein en hip kantoor. Niet dat iedereen aan het werk gaat. Er zit er ook één het NOS-journaal te kijken. Een ander doet een spelletje op een Ipad. Normaal zou ik zelf ergens op een bank liggen met een boek, maar ik zit nu ook aan de keukentafel. Ik schrijf deze blog en de publicatie daarvan is niet mogelijk zonder onze wifi-verbinding.
De volgende logische stap is: altijd en overal online. Over een paar jaar denken we nostalgisch terug aan deze vakantie. Weet je nog, zeggen we dan, dat we steeds terug naar ons vakantiehuis moesten voor onze verbinding. ‘Internetten boven op de Kamerberg, dat was toen veel te duur.’ Maar over een paar jaar is er nog veel meer dataverkeer mogelijk en het netwerk zal groter, sterker en overal beschikbaar zijn. Online wordt normaal, offline de uitzondering. Stel je eens voor! Daar hoef je geen generatie op te wachten. We leven in een schitterende tijd. Of niet?