Rebel

In ieder van ons schuilt een rebel. Elk mens is een uniek exemplaar en wil zijn eigen pad kiezen en de grenzen opzoeken van wat nog fatsoenlijk of behoorlijk is. Niemand neemt genoegen met alleen de gulden middenweg. De heilige opdracht is de persoonlijke missie te volbrengen. Soms is de rebellie klein en ondeugend, soms drammerig en dwars, een enkele keer groots en revolutionair.
Tegenover de rebel staat het establishment. De biotoop van wellevendheid en fatsoen, van pikordes, je plaats weten en ongeschreven regels. Een vuistdik contract van normen en waarden, een netwerk van binnencirkels en buitencirkels, van machthebbers, intimi en slippendragers. Dit netwerk verdeelt de macht, de orders en de banen. Niemand wil er bij horen, want in ons schuilt immers de rebel, maar de rijen sluiten zich nogal makkelijk voor wie zich niet aanpast.
In verhalen en romans is de rebel populair. Hij is voor niemand bang en hij zoekt het avontuur. Het establishment is zijn vijand, de muur van macht die hij wil slechten. Zelfgenoegzaamheid hoort bij het establishment, boosheid hoort bij de rebel. De twee kunnen niet zonder elkaar, want anders is er geen verhaal.
Maar in werkelijkheid is de rebel niet geliefd. Hij staat aan de rand van de groep. De rest bekijkt hem met argusogen. Hij kan bot en onverwacht uit de hoek komen. Hij maakt je aan het lachen, vaker zet hij je voor het blok. Hij moet niets hebben van jouw compromissen. Hij noemt je laf, zwak en hypocriet.
We herkennen de rebel onmiddellijk, maar noemen hem naïef en romantisch, vaker een charlatan of asociaal. We bewonderen zijn moed, maar dat laten we hem niet weten. Hij miskent alles wat we zijn, dus miskennen we hem. Hij laat ons zien wat we waren en hadden kunnen zijn. Wij zijn een reproductie. Hij is het origineel.