Reünie

De reünie van de deelnemers van de managementopleiding vond plaats op de dertiende verdieping van een appartementencomplex aan de Carolina MacGillavrylaan in Amsterdam-Oost. We stapten uit op Amsterdam Science park en van daar was het nog 10 minuten lopen. Vanuit het appartement zagen we de Amsterdam Arena en verderop de Zuid-as, en toen het donker werd, zagen we de grote lichtdisplays van de Ziggodome. Jan, onze gastheer, had soep en quiche gemaakt, en vooral veel drank in huis gehaald voor het gezelschap dat tegen zessen uiteindelijk bestond uit acht mannen en een vrouw.
We hadden elkaar bijna een jaar niet gezien. Soms maakt dat niet uit. Een leven kabbelt voort met weinig veranderingen en niet veel nieuws. Maar dit keer niet. Iemand had een nieuwe baan. Een ander had een nieuwe relatie. Iemand was overspannen geweest. Een ander had een dierbare verloren. En één van ons had dit allemaal tegelijk meegemaakt. We leefden met iedereen mee. We luisterden met ongeloof, enthousiasme en mededogen. Er was ook iemand niet, en die bleek serieus ziek. Eén van ons wist dat te vertellen en nu wisten we het allemaal. We waren er even stil van.
Het gezelschap wist hoe waardevol deze ontmoeting was. We namen de verhalen één voor één tot ons. Eén persoon sprak en de andere acht luisterden. Iedereen hoefde zijn persoonlijke verhaal maar één keer te vertellen. Daarna lieten we het los. Naar mate de avond vorderde versplinterde de groep. In de keuken stonden een paar mensen bij het buffet. Twee bij het raam keken uit over de lichtjes van Amsterdam. Aan de grote tafel sprak een klein groepje over de gemeenteraadsverkiezingen. De twee- en drietallen wisselden zich vanzelf af. Niemand zat alleen of zonderde zich af.
De avond eindigde in een roes van halve dronkenschap en verbroedering. Dit moeten we gauw weer doen, zeiden we tegen elkaar. Maar het kan zomaar weer een jaar duren! Dat maakt niet uit. Dit is altijd goed.