Pim-Pam-Pet

Bestaat dat nog? Pim-Pam-Pet? Als je zelf geen kinderen hebt, dan weet je dat soort dingen niet. Met Pim-Pam-Pet heb ik vroeger uren gespeeld. Ik deed het met mijn zus, met mijn neefjes en nichtjes, en met mijn vriendjes van school. Ik was een slechte verliezer, maar ook een slechte winnaar. Andere kinderen haakten meestal na één of twee spelletjes af.
Het is een simpel spel. Het bestaat uit kaartjes met opdrachten erop. Soms niet eens een vraag maar enkel een woord, zoals ‘een vogel’, of ‘een spel’ of ‘een muziekinstrument’. Er hoorde een draaischijf bij, dat je moest ronddraaien over een plateau met alle letters van het alfabet (maar zonder de C, J, Q, U, X, Y en Z). Het schijfje had een uitsparing. Als het uitgedraaid was, zag je nog één letter. De spelleider, die had mogen draaien, riep dan heel hard: “Met een P!’ Wie het eerst papegaai riep of parkiet, kreeg het kaartje. Wie aan het eind van het spel de meeste kaartjes had, won het spel. Ruzie ontstond als de draaier de letter eerder zag en dan snel ‘piano’ riep, voordat nog iemand de P goed had kunnen zien.
Op een saaie zondagmiddag heb ik in het diepste geheim voor alle opdrachten antwoorden met alle letters verzonnen. Wat leer je op school? Aardrijkskunde, Biologie, Duits, Engels, Frans, Grieks, Handvaardigheid, Interessante dingen, Koken, Latijn, Muziek, Natuurkunde, Onzin, Praten, Rekenen, Scheikunde, Tekenen, Veeteelt, Wiskunde. Dat soort lijsten maakte ik. Daarna was ik onverslaanbaar en wilde niemand meer met mij spelen.
Bestaat het nog? Ja hoor. Even zoeken op internet brengt me zelfs bij een Wikipedia-pagina van Pim-Pam-Pet met een verhaal over de ontstaansgeschiedenis (Een Duits spel uit het begin van de vorige eeuw: Denk Fix!). Je kunt het ook nog steeds kopen. Bij Bol.com staat het in de virtuele schappen. En ja hoor: er is ook een Pim-Pam-Pet-app. Heb ik maar meteen gedownload.

Dit bericht is geplaatst in verbinding en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.