Jeuk

Ik had al de hele avond jeuk aan mijn grote teen. Natuurlijk zou ik u met zo’n klein particulier onderwerpje niet lastig willen vallen in een wereld vol grote problemen, als deze kriebel niet ergens in mijn geheugenpaleis een deur had geopend naar een universum, waar ik u graag binnenleidt.
Al in mijn jeugd was ik gefascineerd door het begrip oneindigheid. Als ik vroeger niet kon slapen en aan het raam ging staan om naar de sterren te kijken, kon ik daar uren over mijmeren. Dat begon altijd met verwachtingsvolle gedachten over vallende sterren, verre planeten en mogelijk buitenaards leven, maar het eindigde altijd met een beklemmende ervaring van onbeduidendheid en weerloosheid.
Want wat oneindig groot is, kan ook oneindig klein blijken te zijn. Nog ongewis van kwantumtheorie of anderszins, kon ik me wel indenken dat als de aarde niet meer dan een speldenprik in ons heelal was, dat dat heelal net zo goed de speld zelf kon zijn. Het heelal als een speld in een hooiberg van heelallen, waarom niet, en de aarde dan als niet meer dan een zwevend deeltje in het ijzermolecuul van de speld. Bent u er nog?
Het is allemaal mogelijk, omdat oneindig groot en oneindig klein voor ons onvoorstelbaar zijn. Ik hoorde laatst dat de kern van een atoom zich tot het atoom zelf verhoudt als een stofje tot een sporthal, terwijl de kern op zijn beurt nog weer uit protonen en neutronen bestaat, die dan weer uit quarks bestaan. Ik heb een natuurkundelerares onder mijn lezers, dus ik hou er nu maar gauw mee op.
Wat ik maar wil zeggen: de jeuk in mijn dikke teen, die onverklaarbaar en zeurderig is, is tegelijkertijd een manifestatie van een geheel eigen universum van lichaamscellen, bestaande uit tal van stoffen, bestaande uit moleculen, bestaande uit atomen, bestaande uit elementaire deeltjes. Het is minstens zo ingewikkeld als ons melkwegstelsel. Daar in die dikke teen gebeurt iets, waardoor een uiterst complexe zenuwcel in mijn lijf zegt: jeuk! Maar daarmee is de kous niet af. Ik kan nog uren mijmeren over de betekenis van deze blog. Mijmert u met mij mee!

Dit bericht is geplaatst in verbinding en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.