Tijdverlies

Wat is tijdverlies? Definieer dat maar eens. Meestal gebruik je dat woord als je iets gedaan hebt dat geen nut had. Je hebt net je band opgepompt maar die loopt meteen weer leeg. Je fietst een verkeerde weg in en je moet weer helemaal terugfietsen naar het uitgangspunt. Je laat een theeglas uit je hand vallen en je bent een kwartier bezig alle splinters op de keukenvloer te verzamelen.
Tijdverlies constateer je achteraf. Ik kan dit stukje schrijven, maar ik kan ook de cryptogram uit de Volkskrant oplossen. Beide activiteiten zou een ander overigens best als tijdverlies kunnen kwalificeren, omdat er verder niemand op zit te wachten dat ik dat doe. Maar het wordt pas echt tijdverlies, als ik zo meteen tijd tekort kom om te douchen en dan ook nog te laat op mijn werk kom.
Ik bedenk altijd pas achteraf dat ik mijn tijd beter had kunnen besteden. Nooit vooraf. En is het ook echt MIJN tijd. Tijd is iets dat ik bezit en dat ik kan besteden net als geld. En net als geld is tijd een schaars goed. Ze horen overigens bij elkaar: tijd en geld. Tijd is geld, zei mijn vader al. Maar ook: hoe meer geld ik heb, hoe minder tijd. Geld biedt zoveel mogelijkheden van tijdbesteding, maar ik kan ze niet allemaal doen. Hoe rijker ik word, hoe meer ik me bewust wordt van het tijdverlies dat ik elke dag leid. Kom gewoon altijd tijd tekort.

Dit bericht is geplaatst in schrijven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.