Vooruit

De gemeenteraad van Almere heeft gisterenavond met algemene stemmen de Uitvoeringsovereenkomst bekrachtigd die het college vorige week is aangegaan met het Rijk en de Provincie voor de ontwikkeling van het gebied Amsterdam-Almere-Markermeer. Het is een historische overeenkomst. Het Rijk en de Provincie trekken de geldbuidel om te investeren in infrastructuur, groene gebieden, economie, onderwijs, sport, welzijn, cultuur en alles wat Almere nodig heeft, om een complete stad te zijn, complementair en goed verbonden met Amsterdam, zodat de hele Noordvleugel, de Metropoolregio Amsterdam, een sterke regio wordt, die de concurrentie aankan met München, Parijs, Brussel en Milaan, om maar een paar Europese steden te noemen. Almere kan de komende decennia dankzij deze afspraken in eigen tempo groeien naar een stad van meer dan 350.000 inwoners, op een gezonde evenwichtige manier, tot een sociaal-economische en ecologische duurzame stad, die op zichzelf een waardevolle stad is, en er tegelijkertijd voor zorgt dat andere waardevolle gebieden in de Randstad, zoals het Groene Hart, behouden kunnen blijven.
Almere is daarom een groot en trots Nederlands project, van algemeen belang voor de vitaliteit van het land. Ze kan zich verheugen op permanente aandacht van het Rijk voor het experimentele, het grensverleggende en het vernieuwende van deze jonge stad, omdat er nog veel kan in Almere dat elders allang niet meer kan, en omdat we ook beter kunnen doen, wat elders fout is gegaan.
De unanimiteit van het besluit van de Gemeenteraad, geeft mij als gemeenteambtenaar de ruimte om ongeremd mijn enthousiasme te tonen voor wat er gisteravond is besloten. Als alle Raadsleden van links tot rechts iets omarmen, over hun schaduw heenstappen en de waarde van het besluit herkennen, dan is er een algemeen overstijgend belang gevonden, dat ons allemaal verenigt. En dan mag een ambtenaar daar ook een mening over hebben: Eindelijk, zeg ik dan, eindelijk heeft het Rijk de rem eraf gehaald. Eindelijk laten we het apathische gevoel achter ons, van crisis en van behouden wat we hebben, van voorzichtig en zuinig aan, en zetten we een perspectief neer dat energie geeft, dat ruimte en kansen biedt, dat een beroep doet op de essentiële talenten van Nederlanders: land winnen, sloten graven, bruggen bouwen en verenigingen oprichten. Vooruit met de geit!