Krachtterm

Na meer dan veertig jaar amateurvoetbal is me gisteren iets nieuws overkomen. Het gebeurde in Steenwijk, op het veld van Olde Veste. De wedstrijd was een kwartiertje bezig en wij, SV Marknesse, stonden met 1-0 achter tegen de onderste in onze klasse. Het ging dus niet geweldig en voor mijzelf gold dat ik tot dan toe nog geen bal goed had geraakt.
Ik stond in de spits. De bal kwam van de rechtervleugel. Halfhoog en net iets achter mij. Het was niet makkelijk, maar de bedoeling was dat ik de bal met de rug naar het doel met rechts zou aannemen, met een halve schijnbeweging de verdediger achter mij de verkeerde kant op zou sturen, de bal in de draai zou meenemen, zodat ik vrijbaan had voor een schot op doel. Ziet u het voor zich? Dat gebeurde dus niet…
De schijnbeweging lukte nog, hoewel de verdediger daar niet intrapte, maar bij de aanname ging het helemaal fout. De bal kwam ongecontroleerd op mijn scheenbeschermer, en stuiterde armzalig over de achterlijn. Ik vloekte. Hartgrondig. Zonder er verder bij na te denken, zoals ik wel vaker doe. En de scheidsrechter floot. Gek genoeg wist ik meteen waarom. Buitenspel was het niet. Ik vloekte en hij floot. Vrije trap voor Olde Veste.
In voetbalde 18 jaar in het katholieke Zuid-Limburg en daar had ik er een gewoonte van gemaakt om eerst heel erg te vloeken als er iets mis ging om daarna meteen mijn excuses aan te bieden. Vonden ze daar wel aandoenlijk. Boven de rivieren werd ik een keer direct door een ploeggenoot aangesproken omdat hij zich stoorde aan mijn krachttermen. Dat was een stuk serieuzer. Maar dit was de eerste keer dat ik werd afgefloten. In de archieven: Steenwijk, zaterdag 16 november 2013, Olde Veste 7 – SV Marknesse 6, na een kwartier spelen bij de stand van 1-0: indirecte vrije schop voor Olde Veste, wegens het bezigen van onbehoorlijke taal.