Koers

‘Koers bouwbedrijf BAM stort in na verontrustend rapport’, las ik gisterenochtend in de Volkskrant. Eén van de grootste bouwers van Nederland zit in de problemen. Normaalgesproken zou ik hier geen blog over schrijven, want ik ken het bedrijf verder niet, ik heb ook geen aandelen en ik ken niemand die er voor werkt, maar het toeval wil dat ik een half uur later een busje van BAM langs het Spoorbaanpad in Almere zag staan.
Naast het fietspad groef een man in een geel hesje een kuil. Hij was al ver gevorderd. Alleen zijn hoofd stak nog boven het maaiveld uit. Er stond geen hek om het gat en terwijl ik er langsfietste zag ik hoe hij inmiddels twee blauwe leidingen had blootgelegd. Hij was niet alleen, maar moest het wel alleen doen. Zijn twee collega’s, in dezelfde gele hesjes, stonden een paar meter verderop. Ze hadden hun spades tegen een boom gezet en bogen zich over een kinderfiets. De fiets stond op de kop en de ketting hing er slap langs. Eén van de mannen had een schroevendraaier in zijn hand en de ander had een bus kruipolie uit de auto gehaald. Een meisje met een rugzak stond er beteuterd bij.
Ik moest denken aan de krantenkop van die ochtend en vroeg me af wat in ‘het verontrustende rapport’ stond. De journalist had geschreven over probleemprojecten waarop BAM grote verliezen leed. Misschien ging het ook over dit project. De topman van BAM kon het in ieder geval niet verklaren. Het project liep ver achter op de planning; ze hadden hun beste mensen erop gezet en toch schoot het maar niet op. Ondertussen daalde de koers van het aandeel BAM naar een dieptepunt.

Dit bericht is geplaatst in samenleven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.