Bloemschikken

Op de Orchideeënhoeve in Luttelgeest was afgelopen weekend het Nederlands Kampioenschap Bloemschikken 2014. Normaalgesproken was dat geruisloos aan mij voorbij gegaan, ware het niet dat we zondag een deel van het restaurant hadden afgehuurd voor de negentigste verjaardag van mijn moeder.
Ik heb niet zoveel met bloemschikken, maar heel veel andere wel. Het kampioenschap bleek deze zondagmiddag aardig wat mensen op de been te kunnen brengen. Toen we om half drie de parkeerplaats opdraaiden was die afgeladen vol. In de berm langs de Oosterringweg stonden de auto’s tussen de Kuinreweg en de Lindeweg in file geparkeerd.
De gemiddelde leeftijd van de bezoekers lag ruim boven de vijftig, zo schatte ik in, met veel rolstoelen en rollators. Het leek er niet op dat het evenement veel jongeren aansprak. (De volgende dag lees ik op Internet dat dat een vergissing is. De meeste stukken zijn gemaakt door ’40 studententeams van groenscholen’. Verder lees ik dat er op vrijdag 150 individuele deelnemers waren in alle leeftijdscategorieën.) De wedstrijd was op donderdag en vrijdag geweest en in het weekend konden de stukken bewonderd worden.
Iedereen bleek er van te weten, behalve ik. Al deze mensen stapten op een zondag in november in hun auto en reden hier speciaal heen voor dit bloemschikevenement van het jaar. Ze betaalden daar ruim tien euro per persoon voor; inbegrepen is dan wel een rondleiding op de Orchideeënhoeve zelf en een gratis kopje koffie.
Ik stapte in een andere wereld toen ik het kassencomplex betrad. Omringd door een massa mensen wiens hobby en belangstelling ik niet deel, stond ik daar in mijn beste pak en ik was de enige met een stropdas voor. Ik was duidelijk op het verkeerde feestje. Haastig wurmde ik me tussen al die mensen door op zoek naar het warme bad van mijn eigen gezelschap.