Anekdote

Ik zat laatst op een verjaardag en daar was er weer één. Iemand die, zodra er even een stilte valt, met een anekdote begint. De gastheer en ik zaten het dichtst bij, dus wij konden niet ontsnappen. De man begon zomaar, zonder dat wij iets vroegen, te vertellen.
“Ik was laatst in de dierentuin van Emmen, samen met mijn kleinzoon, (…uitwijding over de kleinzoon…), hoe dan ook, was in de dierentuin, kwamen we bij de giraffen, (…uitwijding over de giraffen en de vakantie vorig jaar naar Zuid-Afrika…), hoe dan ook, stond ik met mijn kleinzoon bij de giraffen, zei die kleine slimmerik, (…nog een uitwijding over hoe de kleinzoon al zijn tanden al aan het wisselen is, waardoor hij er zo schattig uitziet…), hoe dan ook zegt mijn kleinzoon: ‘Waarom hebben die giraffen zo’n lange nek?’ (…hij zegt dus sjilaffen, hahaha, hoe grappig toch…). Dus, hoe komen ze aan zo’n lange nek. Zeg ik. Hahaha. Dan zeg ik. Ik zeg: omdat ze anders niet bij de lekkerste blaadjes in de bomen kunnen komen. (… uitwijding over wat je vroeger op school allemaal leerde en wat je daar allemaal van onthield…) Hoe dan ook. Van die blaadjes dus. Hahaha (hoestbui, grimas, we zitten de anekdote nu noodgedwongen helemaal uit). Zegt die kleine jongen: maar Mark (… hij mag mij gewoon bij de voornaam noemen hoor, als hij opa zegt voel ik me zo oud…). Dus die jongen zegt: maar Mark, hij kan toch wachten tot het herfst wordt…hahaha (gierende uithaal).”
De verteller merkt dan pas dat hij de enige is die lacht en dat het gezelschap is afgehaakt. Om zijn gezicht te redden, voegt hij er voor de gastheer en mij nog aan toe hoe leuk het was en dat je erbij had moeten zijn, of dat je dat gezicht had moeten zien, en veegt zijn denkbeeldige tranen uit de ogen.
De gastheer kwijt zich van zijn taak, en weet hem te redden met een bemoedigende glimlach. Ik schenk hem nog eens bij en zoek naarstig naar een nieuw onderwerp. Ik heb zojuist geleerd dat het gesprek niet moet stilvallen zolang ik bij deze gast in de buurt zit. De rest van de avond komt opa Mark er dan ook niet meer tussen.

Dit bericht is geplaatst in samenleven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.