Rampenoefening

De burgemeesters van Lelystad, Urk en Dronten komen één voor één naar het crisiscentrum in het politiebureau van Lelystad. De commandanten van politie en brandweer, de hoofdofficier van justitie, de dijkgraaf en nog een paar ambtenaren zoals ik, zijn er al. De voorzitter is de vergadering net begonnen als de burgemeester van de Noordoostpolder ook aanschuift. Gegeven de rampsituatie, is hij nog aardig op tijd, want de A6 staat blank rond de Ketelbrug.
Hele delen van Flevoland staan blank. Volgens het scenario regent en stormt het al een week en de gemalen kunnen het niet aan. In de haven van Urk is het een ravage, door omgevallen bomen zijn de wegen onbegaanbaar en de stroom in Dronten en Lelystad is uitgevallen. Dit is nog maar het begin, de oefenleider kondigt een flinke storm aan met windkracht 11 en Noordwestenwind.
Na een beleefd rondje kennismaken en beeldvorming, is er voor het regionale beleidsteam, zoals dit gezelschap heet, maar één dilemma: moeten inwoners blijven zitten waar ze zitten of moeten ze de polder uit? Daar zijn we in vijf minuten uit: ‘Met dit slechte weer, wil je niet dat iedereen de weg opgaat.’
Na deze eerste vergadering volgt een evaluatie onder leiding van de oefenleider. Die vindt dat het goed gaat en daarna is er een korte pauze met koffie en gebak. De stemming is melig, zoals altijd. De grappen liggen voor de hand: ‘We houden het niet droog, denk ik.’ ‘Ja, ik voel nattigheid!’
De voorzitter spreekt aan het begin van de tweede vergadering de hoop uit dat de ramp groter is geworden. Maar er blijken nog steeds geen doden of gewonden. Ook geen dijkdoorbraak. Veel verder dan een vrijwillige evacuatie van de buitendijkse gebieden komen we niet. We moeten simpelweg wachten tot de bui over is. Het gezelschap begint te morren. Ze willen een bestuurlijk dilemma, spanning aan tafel, scenario’s om uit te kiezen, kortom een echte ramp. Aan het eind van de ochtend krijgt de oefenleider de wind van voren. Dat moet de volgende keer beter. Daarna is het tijd voor de soep en de kroketten en gaat iedereen weer naar huis.