Provinciaal

Ik was gisterenavond in Den Haag voor de Irish Pubquiz in Nieuwspoort. De voorzitter van het Genootschap voor Communicatiemanagement had zich ingeschreven en vier van de overige negen leden lieten zich overhalen om op een maandagavond een soort Triviant te spelen met 22 andere teams in een afgeladen café. De tegenstander bestond uit clubs van lobbyisten, voorlichters, journalisten, beleidsmedewerkers en internationale equivalenten daarvan. De bedoeling van het evenement was om het netwerk te bevorderen tussen buitenlandse PR-bureau’s en hun Nederlandse collega’s en om Nieuwspoort een meer internationaal cachet te geven.
Het zijn de volgers van de macht die zich daar verzameld hadden. De belangrijkste kwaliteit van deze mensen is dat ze andere mensen kennen en zo de weg weten in Den Haag. Contacten kunnen je een ingang bezorgen bij een beleidsmedewerker, via hem bij een kamerlid, via een kamerlid bij een minister, en zo bouw je een netwerk op dat je te gelde maakt bij een groot bedrijf, een PR-bureau of een departement.
Het lidmaatschap van Nieuwspoort is nog de eenvoudigste stap in dit circus al moet je twee aanbevelingen van leden hebben om lid te mogen worden. Die schijnbare exclusiviteit van het Nieuwspoortpasje is voldoende om er helemaal bij te horen. Dit is Den Haag, het centrum van de macht. Aan de andere kant van de muur ligt de Tweede Kamer.
Ik ben geen lid en heb geen pasje. Als provinciale voorlichter heb ik in Nieuwspoort ook niets te zoeken en vooral niets te bieden. Belangrijke connecties, vage contacten, vrienden, pikante informatie? Heb ik allemaal niet. Op één of andere manier was dat gisteravond aan mij te zien. Ik had dan wel een pak aangetrokken en een stropdas voor, toch roken ze de boerenlucht, denk ik. Niemand die een poging deed een praatje te maken of zich voor te stellen. Op mijn voorhoofd stond: tijdverlies. Ik kon me samen met mijn Genootschap volledig concentreren op de triviale quizvragen en ondertussen weer eens bijpraten. Waarschijnlijk zou het echte netwerken pas veel later op de avond beginnen, maar toen was ik al op mijn weg terug naar de provincie.