Kwaliteit

Dit experiment van tweehonderd woorden per dag brengt mij het inzicht dat er vele soorten kwaliteit zijn in de schrijverij. In het begin maakte ik me er nog niet zo druk over. Het ging immers om de kwantiteit: tweehonderd woorden per dag. Ik was al blij als er een enigszins samenhangend tekstje was ontstaan in een niet al te lange tijd (een half uurtje op zijn hoogst).
Na een dag of twintig vond ik dat het twee keer was gelukt om er iets van te maken, maar dat het in de overige gevallen niet meer dan een verzameling woorden was. Goed voor de functie van een dagboek, maar niet om een ander te laten lezen. Een gemiddelde van één gelukt tekstje op tien pogingen was niet erg succesvol te noemen. Mocht ik al overwegen om van dit alles een gedrukte bundel te maken, dan zal ik toch minstens zo’n duizend stukjes moeten schrijven om er uiteindelijk honderd in een boekje te kunnen stoppen. Met dit besef begon ik op een dag eens wat beter mijn best te doen.
Dat begint met nadenken over de essentie van de tekst. Zo ontstond de drieslag: observatie, verbinding, conclusie. Je neemt iets waar, je verbindt het met iets dat je al kent maar anders is, waaruit je dan vervolgens een nieuwe conclusie trekt. Een enkele keer is het gelukt om zo’n stukje te schrijven. Het zijn de vaak wat zakelijke beschouwingen, met weinig actie en emotie, maar het was vaak al een hele verbetering ten opzichte van de gedachteloze teksten.
Een andere mogelijkheid die ik onderzocht was me te beperken tot de observatie. Minutieus proberen iets te beschrijven tot in de kleinste onderscheidende details, om daarmee iets te schilderen als een stilleven of een beweging, die nog niemand op die manier geschilderd heeft. Ook dat leverde wel wat op, al lag daar de valkuil van mooischrijverij. De lezer kon de afgelopen weken wel een paar van dat soort literaire gedrochten vinden, waarin de bijvoegelijke naamwoorden, analogieën en metaforen elkaar verdringen. Nee, het valt nog niet mee om tot een basiskwaliteit te geraken in dit tweehonderd-woorden-experiment. Nog maar even volhouden dan.