Orde

Een half jaar geleden, zo rond Kerstmis, toen er ineens tijd voor was, schreef ik het stuk Taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden inzake digitale media ten behoeve van de gemeente Almere. Het is een keurig ambtelijk stuk, al zeg ik het zelf. Er is alleen niemand die er om heeft gevraagd.
Dat komt omdat de Strategie Digitale Media, waaruit dit stuk voortvloeit nog door niemand officieel is vastgesteld. Overigens ook een degelijke strategie, tamelijk compleet met maar liefst zevenentwintig deelprojecten en actiepunten, waarvan het stuk Taken, bevoegdheden etc… er één is. En daar was ik in de kerstvakantie maar vast mee begonnen.
Er zijn van die documenten die als enige doel hebben orde te scheppen waar wanorde dreigt. Ze hebben geen waarde anders dan dat ze iets moeten voorkomen wat helemaal niet hoeft te gebeuren. Het zijn stukken die alleen maar uit de kast worden gehaald als iemand zich niet aan de afspraken houdt en de kaart van het mandaat moet worden gespeeld.
Dit hoort bij het vakgebied Administratieve Organisatie dat in de eerste plaats rekening houdt met mensen die van de regels willen afwijken. Ik ben daar verder niet cynisch over. Inmiddels ben ik zo oud geworden dat ik de mens niet alleen maar goede eigenschappen toedicht.
Het stuk Taken, bevoegdheden, etc… is een document dat – ook als het eenmaal is vastgesteld – liefst zolang mogelijk in de onderste la moet blijven liggen. Het is een bureaucratisch stuk dat erkent dat onze organisatie niet feilloos is.
Misschien dat ik daarom wel zo treuzel om het nu eindelijk eens af te maken en te laten vaststellen. Het stuk is niet alleen saai, het bederft ook de sfeer. De notitie gaat over regels, richtlijnen en voorschriften. Die zijn nodig maar niet populair in een gemeente waar we er van overtuigd zijn dat altijd ‘alles kan’, maar soms heb ik naar orde zulk een mateloos verlangen.