Model

Van een vriendin kreeg ik ruim een jaar geleden het boek: Business Model You, met als ondertitel: ‘een methode om je carriere opnieuw uit te vinden op één A4tje’. Toe aan een ’total redesign’ van mijn leven, nam ik het mee op vakantie en begon op het balkon van mijn appartement dapper met het beantwoorden van de eerste vraag ‘Wie ben jij?’. Daartoe vulde ik gewetensvol mijn eigen levenswiel in met een oordeel over mijn welvaart, mijn gezondheid, mijn liefde, mijn spirituele groei, enzovoort. Zo zag ik meteen waar het wel goed zat en waar nog wat te halen viel. Ik was hard voor mezelf en scoorde op alle fronten onder de maat. Werk aan de winkel dus.
Volgende stap was nog eens te bedenken wat de passies uit mijn jeugd waren. Meestal zijn dat goede indicatoren voor wat je nog steeds de moeite waard vindt en waar je energie van krijgt. Het kostte enige moeite om na voetballen en tv-kijken, nog een passie te vinden, die ook iets voor mijn carriere zou kunnen betekenen, daarom verliet ik het balkon van mijn appartement en was ik de rest van de dag op het strand om over deze levensvraag verder na te denken.
Na een paar dagen had ik nog mijn levenslijn ingevuld, mijn vaardigheden gedefinieerd, mijn interesse gerubriceerd en mijn karaktertype geschetst, om uiteindelijk te stranden bij de kwalificaties: ondernemend, sociaal en artistiek en de kwellende vraag: wat wil ik nu eigenlijk!
Bij pagina 127 heb ik het boek aan de kant gegooid en ben ik met een biertje op het terras gaan zitten. Nu ik het weer zie staan in mijn boekenkast en de boekenlegger op pagina 127 terug vindt, herinner ik me waarom mijn business niet van de grond kwam. In grote letters staat daar een citaat van de oude psycholoog Maslow: ‘Het is niet normaal te weten wat we willen. Het is een zeldzame en moeilijke psychologische uitdaging.’