Boterhamtrommel

Ik kom uit een familie van ondernemers. In die kringen spreekt men met enige minachting over loondienst. Gevleugelde uitdrukking is: beter zelfstandig en arm, dan elke dag met een boterhamtrommeltje naar je baas. Het venijn zit hem in het woord boterhamtrommeltje. Op zich een gebruiksvoorwerp met praktische eigenschappen, maar met een kleinburgerlijke geur.
Op de lagere en op de middelbare school was een boterhamtrommel gebruikelijk. Ik had een hele grote witte in mijn schooltas, waar acht boterhammen met kaas en worst in paste. Ik heb me er nooit voor geschaamd, maar na die periode zat de lunch steevast in plastic zakjes. Toen had zo’n trommel ineens iets kinderachtigs.
Deze week heb ik voor het eerst in mijn leven, na meer dan dertig trommelloze jaren, een boterhamtrommel gekocht. Ik heb lang geaarzeld of ik dat in het openbaar moest mededelen, want het is geen heroïsch moment. Het betreft een klein zwart hardplastic trommeltje van de Blokker, met een deksel dat door twee witte beugels op zijn plaats wordt gehouden. In de trommel zit, heel luxe, een verplaatsbaar scheidingswandje, zodat je een boterham van een mandarijn kunt scheiden (wat overigens zeer is aan te bevelen, anders smaakt de boterham naar de schil van de mandarijn). Er passen precies twee dubbele boterhammen met kaas in, wat mijn dagelijkse behoefte is. Het scheidingswandje moet er dan wel uit. Vanaf de eerste dag (afgelopen maandag) doe ik wat mijn moeder vroeger ook deed. Ik doe er wat lekkers bij! Een mini Bros-reepje of een klein pakje Smarties.
De boterhamtrommel vervangt de plastic zak. Als bewoner van een ecologische wijk, gebruikte ik tweehonderd plastic boterhamzakjes per jaar. Vorige week waren alle zakjes op en afgelopen zondag stond ik toevallig bij de Blokker, waar ik anders nooit kom. Zo kostte het mij geen enkele moeite meer om eens een milieuvriendelijke keuze te maken.
Ik fiets nu elke dag met een boterhamtrommeltje naar het stadhuis. Geen eigen baas en nog in overheidsdienst ook. Mijn familie van ondernemers lacht me vierkant uit. Maar ik draag mijn lot met een milieuvriendelijke glimlach en beloon me met wat lekkers als ik mijn boterhammen netjes heb opgegeten.