Ik kan andermans leven niet leiden, zo dringt het tot mij door.
Ik ben niet de schipper, de visser of de machinist. Er schuilt in mij geen muzikant, beeldhouwer of technisch tekenaar. Ik ben geen ondernemer, heb geen eigen zaak, sta niet in een winkel.
Ik heb nooit een vliegtuig bestuurd of aan een parachute gehangen, beklom nooit een berg of dook in een diepzee. Nooit stond ik aan het front, nooit lag ik onder vuur of moest ik vluchten voor geweld.
Dapper ben ik niet, noch dom, hoewel dat op elkaar lijkt.
Ik weet niets van thermodynamica of van verbrandingsmotoren. Ik begrijp mijn eigen koelkast niet. Maar een paar sterren kan ik benoemen en maar een paar planten in mijn tuin. Er is geen ingenieur aan mij verloren gegaan, geen astroloog, geen hovenier.
Ik heb nog nooit een brug gebouwd of een straat geplaveid. Er is geen computer of een boot door mij gerepareerd. Nooit stond ik ergens aan een lopende band.
Van alle landen op de wereld heb ik er slechts een paar bezocht. Van alle talen op de wereld spreek ik er maar twee. Ik heb geen rijke vrienden met huizen als kastelen, noch ken ik de echte armoede aan de randen van de stad.
Ik ben geen vrouw en ik ben geen vader, geen kind meer en geen bejaarde. Van alle verhalen die ik kan vertellen, zijn de meeste niet van mij. En dit is geen gedicht, want dichten kan ik niet.
Ik kan andermans leven niet leiden, zo dringt het tot mij door.