Regen

Regen is mooi, als-ie zachtjes begint, meer als een vochtige waaier, dan versnelt en verdicht tot een sluier van water die je omsluit en verblindt. Overweldigend. Regen is mooi als je niet wilt dat iemand ziet dat je huilt. Als ik me schaam voor mijn tranen, die machteloos zijn. Tranen die stromen over een verwrongen gezicht. Uitdrukking van een onbeheersbare boosheid die gloeit en kolkt door de aderen en de zenuwen teistert. Onrechtvaardigheid. Regen is mooi als ik mijn energie omzet in een krachtig stoempen op de fiets, terwijl mijn kostuum doorweekt raakt en mijn schoenen vollopen. De wind trotserend langs rechte polderwegen met zwaaiende populieren en donderwolken achter de windturbines aan de horizon. Ongenaakbaar. Regen is mooi als ik me alleen waan in dat ruwe landschap van bossen, kanalen en akkers met smalle fietspaden en kapotte landbouwwegen. Als de eenzaamheid me omarmt als een goede vriend. Nederigheid. Regen is mooi als de vijand van mijn hoogmoed en de muze van de eenvoud. Ik zie de levenskracht in de damp van mijn adem. Niets blijft erover als de regen mij omringt en er geen plek is om te schuilen. Niets dan mijn weg te vervolgen en mij bewust te zijn van het leven dat ik ben.