Zilvervis

De titel van dit stukje belooft een sprookje, waarin een arme visser op een dag een pratende vis vangt met schubben van echt zilver. Deze vis schudt elke dag even met zijn vinnen, zodat de arme visser een paar zilverstukken heeft en niet langer arm is. Natuurlijk loopt het slecht af als hij overmoedig zijn geld aan de verkeerde dingen uitgeeft, de vis verwaarloost en uiteindelijk weer zo arm is als Job. Maar daar gaat deze column dus helemaal niet over.
Deze column gaan over een klein insect dat luistert naar de naam zilvervisje en dat ik mijn hele leven niet ben tegengekomen, totdat ik in Almere ging wonen. Het platte veelpotige beestje met sprieten en staarten doet altijd schrikken als hij tussen de stapel kranten vandaan rent, of ineens onder het badmatje opduikt. Hij laat zich evengoed makkelijk vangen als hij onverhoopt onder in de keukenkast in een gladde soepkom is gevallen. In het begin schaamde ik me voor deze onhygienische omstandigheden in dit toch keurige huis, maar als je het leed kunt delen, is dat minder nodig.
In de jonge biotoop die Almere is, heeft de familie van de franjestaarten, waar de zilvervis toe behoort, de juiste omstandigheden gevonden om zich te vermenigvuldigen. Wie ik ook spreek in Almere, iedereen kent het fenomeen. Je hebt de grijze platte bijna stoffige exemplaren en de wat dikkere zwarte jongens. De eersten leven van papier en stof. De laatsten houden juist van vocht. Waarom ze het nu juist in Almere zo fijn vinden, is onduidelijk. Het blijkt dat de zilvervis zich het prettigst voelt in nieuwbouwhuizen, die goed geïsoleerd zijn en een constant binnenklimaat kunnen bieden. Kijk aan, dat verklaart bijna alles.
Ik denk dat de ecologie van Almere nog in ontwikkeling is, net als de nieuwe wildernis van de Oostvaardersplassen. Waar in de rest van Nederland de zilvervis is uitgestorven, zitten wij nog in het prehistorische tijdperk van de franjestaarten, een periode die ongeveer tweehonderd jaar gaat duren, volgens de ecologische ontwikkelingskalender. We zullen ermee moeten leven. Ik stel voor dat we in die tussentijd de mooiste sprookjes verzinnen met de zilvervis in de hoofdrol.