Pitloos

De titel van deze tekst komt van de verpakking van de witte druiven, die deze week in de aanbieding waren bij de Albert Heijn aan de Evenaar in Almere. De neiging is groot om van dit woord een gimmick te maken in de trant van: “Wij voetbalden vandaag als de druiven van Albert Heijn.” “Hoe bedoel je?” “Pitloos.” Maar alleen al het opschrijven doet je flauwvallen, laat staan dat ik zaterdagmiddag in de derde helft deze grap kan maken; dan kan ik net zo goed meteen een strafrondje bestellen.
Pitloos doet in tweede aanleg vooral denken aan genetische manipulatie. Hoe hebben ze het voor elkaar gekregen om druiven te telen, die niet meer in staat zijn zichzelf te vermenigvuldigen. De verpakking geeft geen uitsluitsel. De druiven komen uit Griekenland en de soortnaam is Thompson Seedless. Albert Heijn geeft het het label Gezondere Keuze. En er staat ook nog bij dat de druiven glutenvrij en melkvrij zijn. Geen woord over manipulatie of over de veredelingstechnieken die deze druif hebben opgeleverd. Terwijl dat toch heel erg knap is, om een levend organisme te ontdoen van zijn evolutionaire grondrecht of – zo u wilt geloven – zijn goddelijke opgave: gaat heen en vermenigvuldigt u.
De vrucht is onvruchtbaar gemaakt.
Pitloze druiven zijn minstens zo cynisch als de onvruchtbare kippen in de bio-industrie, al is er in het laatste geval echt sprake van pijn en onbehagen waar de mens zich mee kan identificeren. In het geval van de pitloze druif is er geen mededogen mogelijk, tenzij ook de druif in staat is te lijden onder zijn pitloosheid. Misschien is er iemand bij de praten-met-bomen-club, die dat weet te bewijzen, zodat we er weer heel anders tegenaan kunnen kijken.