Krimp

Als je er geen duizend woningen per jaar bij bouwt dan krimpt Almere, zei de statisticus tegen mij. Er zijn minder jonge gezinnen dan tien jaar geleden. Twintigers gaan het huis en soms de stad uit. Mensen scheiden of gaan dood. Er zijn meer alleenstaanden. En verder is het crisis.
De statistieken geven hem gelijk. Sinds Almere de duizend woningen niet meer haalt, is er geen groei meer. We schommelen al een paar jaar rond de 196.000 inwoners. Er zijn meer mensen die de stad uitgaan dan dat er inkomen. Dankzij een geboorteoverschot krimpen we nog net niet.
Voor Almere is dat ongewoon. In de jaren tachtig en negentig kwamen er per jaar tussen de vijf- en tienduizend mensen bij. In die tijd was er soms een woningbouwproductie van drieduizend woningen per jaar. Onvoorstelbaar als je erover nadenkt, want bij drieduizend woningen hoort ook een infrastructuur en minstens vier basisscholen en allerlei andere voorzieningen.
De vraag is of die oude tijden ooit herleven. Volgens Martin Sommer (zaterdag in de Volkskrant) staan er in Nederland al 8 miljoen huizen voor 17 miljoen mensen. ‘Dat is eigenlijk wel genoeg’, zegt hij.
Als dat zo is, staan ze alleen niet op de goede plek. De officiële woningbouwprognose van 2012 liet zien dat er alleen al rond Amsterdam er de komende twintig jaar honderdduizenden huizen bij moeten, waarvan minstens zestigduizend in Almere.
Mensen trekken meer en meer naar de stad. Urbanisatie is een wereldwijde beweging. Alle grote steden in Nederland zullen groeien. Ook Almere.
Volgens Martin Sommer hoeven we geen grote plannen meer te maken, want ‘de berekende toekomende tijd bestaat niet meer’. Dat is het enige waar hij gelijk in heeft. In Almere maken we ze daarom niet meer. De mensen komen tegenwoordig wel met hun eigen plannen. Het enige wat die nodig hebben is ruimte en in Almere is er nog plek zat.

Dit bericht is geplaatst in samenleven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.