Gevangenis

Ik was vanmiddag in een van de gevangenissen van Veenhuizen. In deze gevangenis zitten vreemdelingen gevangen, die in Nederland iets misdaan hebben en die als ze hun straf hebben uitgezeten, het land worden uitgezet. De gevangenis bestaat uit units van 24 cellen. Elke unit heeft een eigen leefruimte met keuken, waar de gevangenen eten krijgen en ook zelf kunnen koken. De units liggen in een carré om een grote binnenplaats, dat er uit ziet als een park. Er is een basketbalveldje, er staan bankjes onder bomen. Ik was er rond half twaalf en op dat moment liepen en lagen er veel gevangenen buiten op het gras. Daar tussendoor, vrijwel onherkenbaar, liep ook gevangenispersoneel. Ik zag er twee zitten op een bankje in de schaduw, in een poloshirtje, beetje onderuit, niet bewapend en met een kopje koffie binnen handbereik.
In een van de keukens werd gekookt. Ik hoorde mensen lachen. Ik liep achter de gevangenisdirecteur aan in het gezelschap van vijf andere gasten. Een gevangene liet ons zijn cel zien. Ik voelde me een voyeur en voelde me bekeken. Hoewel iedereen zijn gang ging alsof er niets aan de hand was, wilde ik niet geloven dat ik niet bedreigd werd, dat het een kwestie van tijd was voordat iemand mij zou bespringen. Ik was immers een indringer in hun wereld. Ik etaleerde onbeschaamd mijn vrijheid. Iedereen kon zien dat ik zo meteen weer de poort uit kon lopen. En zij niet. Alleen daarom zou je al pisnijdig worden. Haat zag ik in de zwarte gezichten, waar ik nadrukkelijk niet naar wilde kijken. Ik zag het in de alerte tred van de Arabische man in overall, op weg naar de werkplaats. Ik hoorde het in de stilte, die viel bij het passeren van ons groepje. Maar de gevangenisdirecteur was ontspannen en groette iedereen vriendelijk, en vrijwel iedereen groette terug. De rondleiding ging langs gebedsruimte en isoleercel, langs de werkplaatsen en het sportveld. Het was een mooie warme nazomerdag in een vreemde wereld achter tralies. Ik wilde er zo snel mogelijk uit.

Dit bericht is geplaatst in samenleven en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.