Diversiteit

Zo hebben we in Almere de Almere Principles. Het zijn principes over hoe we naar de stad willen kijken. Ze zijn ooit vijf jaar geleden geïntroduceerd als ‘inspiratief kader’ voor de ontwikkeling van de stad, een inspiratiebron voor duurzame groei.
De zeven principes hangen in het stadhuis, in grote letters naast elkaar boven de balies van Burgerzaken. En ze hangen in de Burgerzaal op een banier, naast een grote satellietfoto van Almere van drie bij vijf.
Het mooie van de principes is, dat ze lekker kort zijn. Daarom passen ze allemaal naast elkaar. Op de banier past er zelfs nog een toelichting bij. Maar zonder toelichting is beter. Ze zijn immers ter inspiratie.
Het eerste principe is: Koester diversiteit. Dat is een ecologisch principe. Hoe meer variatie, hoe groter de overlevingskans van het geheel. Hittegolven, aardbevingen, virussen, sprinkhanenplagen. De natuur overleeft het als er voldoende diversiteit is.
Voor de stad geldt min of meer hetzelfde. Meest belangrijk is de variatie in de economie. Als je afhankelijk bent van één grote werkgever, of één kernactiviteit, dan is de stad kwetsbaar. Voor je het weet is de helft werkeloos. Zoals in Twente (textielindustrie) of in Limburg (mijnen).
Er is variatie nodig in de samenstelling van de bevolking. Jong en oud, zwart en wit, hoog- en laagopgeleid, sociaal en eigenwijs, gezellig en creatief, meegaand en dwars. In Almere zijn bijna tweehonderd nationaliteiten, die de stad letterlijk kleur geven. Ook dat vergroot de weerbaarheid van de stad. Je kunt rekenen op een groot palet aan talent.
‘Koester diversiteit’ is gebiedende wijs. Het is bedoeld als een opdracht aan de stad. Almere biedt de fysieke ruimte aan nieuwe bewoners, aan nieuwe ideeën en initiatieven. Dat is haar bestaansrecht want daarvoor is deze nieuwe stad bedoeld. Maar nu er tweehonderdduizend mensen wonen, gaat het steeds meer om mentale ruimte. Koester diversiteit is de opgave om het nieuwe en het onverwachte steeds weer te omarmen. Alleen dan blijft deze stad vitaal.