Letterbak

Vandaag in de hoofdrol: het kwaliteitsmodel. Er zijn er veel van, maar het INK-model ken ik uit mijn hoofd. Zoek het maar op, dan hoef ik het niet uit te leggen. Het getekende model bestaat uit negen vakken waarmee je de organisatie kunt beschrijven, en er is een tiende element met de titel ‘Leren en verbeteren’, maar dat is meer een pijl dan een vak.
Een model is bedoeld om de werkelijkheid te begrijpen. Het is niet de werkelijkheid zelf, maar een conceptuele verbeelding ervan. Gek hoe dat werkt. Dankzij het model vallen de stukjes van de puzzel op zijn plaats. Ineens zijn er woorden om iets te beschrijven en begrijp je het nog ook.
Het mooie van modellen is dat ze volledigheid suggereren. Was dat niet zo, dan was het geen goed model. Als je als manager alle negen vlakken in het INK-model evenveel aandacht geeft dan ben je niets vergeten. Het is als een letterbak, waarvan je alle vakjes vult. Een grotere letterbak bestaat niet, want het model is compleet.
Wel kun je binnen het model weer nieuwe modellen nodig hebben. Een van de vakjes in het INK-model is bijvoorbeeld: leiderschap. Dat is pas een chaotisch onderwerp! Daar zijn zoveel boeken over geschreven, dat je maar beter zo snel mogelijk een model kunt kiezen om nog enig houvast te hebben.
Zo kun je steeds dieper gaan. In elke vak van de grote letterbak zit een nieuwe letterbak, in wiens vakjes je weer nieuwe letterbakken vindt. Je kunt de werkelijkheid helemaal kwijt raken, totdat alle letters op zijn.
Eens in de zoveel tijd trek ik mezelf uit het moeras van alle details en keer ik terug naar het oorspronkelijke model om weer grip op de situatie te krijgen. Het model stamt uit 1992 en is van het Instituut Nederlandse Kwaliteit (INK). Ik kan het iedere manager aanraden.

Dit bericht is geplaatst in communicatie en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.