Argument

Over smaak valt niet te twisten. Dat is misschien wel het grootste cliché, maar wat is smaak? Als het gaat om eten, dan is er ergens wel een scheidslijn te trekken. Dat gekookte aardappelen beter smaken dan rauwe, dat is eigenlijk geen discussie. Toch zijn er mensen die liever rauwe wortelen eten dan gekookte. Ook niet vreemd. Wat slecht is, een suikerspin bijvoorbeeld, kan goed smaken, en wat gezond is, levertraan bijvoorbeeld, kan smerig zijn.
Tot zover de cliché’s. Als je de moeite nam om bovenstaande alinea te lezen, dan kun je nu ook nog wel even doorlezen. Maar ook dat is een kwestie van smaak.
Er is ook zoiets als kledingsmaak. Laatst betrapte iemand mij erop dat ik sokken aan had èn slippers. Lelijk vond hij dat. Maar hij had nu eenmaal de verwarming laag staan. Koud vond ik dat. Wat goed, gezond, lekker of warm is, kan lelijk zijn. Tja. Maar is dat dan een doorslaggevend argument om het te laten?
Nog een voorbeeld. Ik kan helemaal gebiologeerd raken van snelwegen. Zeker als ze nog in aanleg zijn. Zoals er nu bij de A6 en de A1, ten zuiden van Almere, de boel op de schop wordt genomen; dat is adembenemend. Ik vind dat vakmanschap. En ook als het werk aan de weg gedaan is, vind ik het mooi. Elke keer als ik op de rondweg bij Eindhoven zit, kijk ik mijn ogen uit. Dat wegennet getuigt van menselijk vernuft. Het is een manifestatie van de menselijke rede. Ik kijk liever naar een mooie brug, dan naar een rij bomen of een kaal weiland. Maar dat is dan weer een kwestie van smaak. En daar valt niet over te twisten.
Daarom kan ik niet goed begrijpen dat smaak zo belangrijk is in de discussie over windmolens. Misschien zijn windmolens duurder, of overlastgevend, of slecht voor de vogels, maar dat je een windmolen op de dijk lelijk vindt, daar kan ik helemaal niets mee. Dat vind ik geen argument.

Dit bericht is geplaatst in communicatie en getagd , , . Bookmark de permalink. Reacties en trackbacks zijn beide momenteel gesloten.